هدف اصلی از این مطالعه، مقایسه پاسخ تولید گاوهایی بوده است که با دو منبع پروتئینی، کنجاله سویا و کنجاله کلزا تغذیه شده بودند.
در مطالعه‌ای که در دانشگاه جرج تامپسون کانادا انجام شده، گاوهای شیرده دو گروه مختلف از خوراک را دریافت کردند؛ گروه اول با کنجاله کلزا و گروه دوم با کنجاله سویا. نتایج نشان داد که گاوهایی که با کنجاله کلزا تغذیه می‌شدند، پس از دو هفته، حجم شیر بیشتری تولید می‌کردند و همچنین کیفیت شیر آنها بهبود یافته بود. گاوهایی که رژیم غذایی کنجاله کلزا دریافت کردند بیش از شش پوند شیر در روز نسبت به گاوهایی که رژیم غذایی با کنجاله سویا را در طول 10 هفته دریافت کردند، تولید کردند.
نتایج این مطالعه نشان داد که گاوهایی که با کنجاله کلزا تغذیه می‌شدند، پایداری شیر بهتری نسبت به گاوهایی داشتند که با کنجاله سویا یا غذایی حاصل از زراعت دیگر تغذیه می‌شدند. همچنین، میزان پایداری اطعام در گاوهایی که با کنجاله کلزا تغذیه می‌شدند، بیشتر بود.
به عبارت دیگر، گاوهایی که به میزان قابل توجهی از کنجاله کلزا به عنوان یک منبع تغذیه استفاده کرده‌بودند، بیشترین توانایی را برای مصرف طولانی مدت این نوع غذا نشان دادند.
بنابراین، اگر تولیدکنندگان شیر بخواهند تولید شیر پایدارتری داشته باشند، باید به تنوع در تغذیه گاوهای شیرده خود توجه کنند و از منابع غذایی متنوعی مانند کنجاله کلزا استفاده کنند.
استفاده از کنجاله کلزا به عنوان منبع غذایی برای گاوهای شیرده، به دلیل افزایش تولید شیر، بهبود کیفیت شیر و افزایش مقدار پروتئین در آن، می‌تواند به یک پرورش دام پایدارتر و در عین حال سودآورتر منجر شود.
خط نارنجی رنگ نشان دهنده بازده گروه مصرف کننده کنجاله کلزا و خط آبی بازده گروه مصرف کننده کنجاله سویا را نشان می دهد.
