- خوراک ها را از نظر ترکیبات غذایی آنالیز کنید.
به طور معمول، بهترین تغذیه زمانی ارائه می شود که گاوهای شیرده به طور جداگانه به دو دسته پرشیر و کم شیر تقسیم شوند. این امر شناخت نیازهای غذایی گروه های مختلف و استراتژی تغذیه خود را آسان می کند. تغذیه گاوها با کمک کنسانتره علاوه بر علوفه، تکمیل می شود. اگر علوفه های ارائه شده آستانه نیاز غذایی برای تولید شیر مورد نظر و سایر عملکردهای نگهداری را برآورده نکنند، بدیهی است که مواد مغذی موجود باید از مخلوط کنسانتره به دست آیند.
- از خوراک های با کیفیت استفاده کنید و از علف های کپک زده اجتناب کنید.
گاو کارخانه ای است که از علف مرغوب (یا سایر علوفه ها) برای شیر دادن استفاده می کند. خوراک های کپک زده خوشمزگی خوراک را کاهش می دهند و از این رو مصرف ماده خشک را کاهش می دهند. این امر به نوبه خود منجر به کاهش مصرف مواد مغذی، افزایش وزن کم و تولید شیر کم می شود.
- مقدار خوراکی که باید در جیره کل گنجانده شود را وزن کنید.
مصرف خوراک برای گاوهای شیرده به طور متوسط 3 درصد وزن بدن آنها بر اساس ماده خشک است. دامدار باید بداند که چه مقدار از هر خوراک (علوفه یا کنسانتره) را برای تامین مواد مغذی مختلف در یک وعده غذایی ارائه دهد. این موضوع به طور عمده در مورد کل جیره های مختلط (TMR) یا زمانی که بیش از یک منبع خوراک تغذیه می شود اعمال می شود. علاوه بر این، اندازه‌گیری آنچه که به عنوان جیره غذایی به دام داده می‌شود و مقدار شیری که تولید می‌شود معمولاً به هدف‌یابی بازده بهینه خوراک کمک می‌کند. هدر رفتن غذا توسط حیوانات به دلیل عدم آگاهی دامدار از مقدار مورد نیاز غذای حیوانات اتفاق می افتد و می تواند منجر به زیان های اقتصادی شود.
- جیره ها را به خصوص در نیمه اول شیردهی ثابت نگه دارید.
پس از زایش، تولید شیر به طور پیوسته تا سطح اوج افزایش می یابد. رژیم غذایی و استراتژی تغذیه باید با هدف افزایش مداوم تولید شیر و حفظ حداکثر تولید تا زمانی که ممکن است باشد. گاوهایی که در مراحل اولیه تغذیه ضعیفی دارند، به اوج تولید نمی رسند، تولید شیر را کاهش می دهند و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا برای آمادگی برای باروری آماده شوند.
- نسبت علوفه به کنسانتره را رعایت کنید.
برای جلوگیری از اختلالات گوارشی، اجازه دهید از جیره‌های غذایی با علوفه بیشتر و با غلظت کمتر تغذیه شود. این منجر به کاهش هزینه خوراک خریداری شده به ازای هر واحد شیر تولید شده می شود. در حالی که بسیاری برای تغذیه بیشتر به دنبال کنسانتره بیشتری هستند، کنسانتره بیش از حدی که به سرعت به جیره دام اضافه می شود می تواند منجر به اختلالات گوارشی شود که منجر به اسیدوز شکمبه، از دست دادن اشتها، کاهش تولید شیر و محتوای چربی کم شیر می شود.
- مخلوط کنسانتره را با مقدار مناسبی از مواد معدنی و ویتامین ها تکمیل کنید.
مواد معدنی بخش های کوچکی از جیره را تشکیل می دهند، اما سهم عملکردی عمده ای در حیوانات شیری دارند. به طور کلی آنها برای رشد و تکامل استخوان ها، عملکرد یا شکل گیری ماهیچه ها، تعادل آب و تولید شیر و غیره مورد نیاز هستند. از سوی دیگر، ویتامین‌ها به مقدار کم مورد نیاز هستند، اما برای فرآیندهای متابولیک مختلف در بدن ضروری هستند. توانایی مبارزه با استرس، بیماری ها و حفظ سلامتی. واضح است که آنها در رژیم غذایی بسیار مهم هستند، بنابراین یافتن تعادل مناسب برای آنها به افزایش تولید کلی کمک می کند.
- جیره های غذایی دلپذیر و جذاب برای گاوها ارائه دهید.
خوش طعم بودن خوراک می تواند باعث تحریک یا مهار مصرف آن شود. مصرف خوراک چارچوبی برای یک گله مولد و سودآور فراهم می کند. مصرف خوراک بالا در گاوها شاخص خوبی برای پذیرش خوراک است. برخی از غذاها مانند محصولات جانبی حیوانی و خوراک خشک و گرد و غبار خوش طعم نیستند و اگر در رژیم غذایی گنجانده شوند، مصرف را کاهش می دهند. برخی دیگر مانند ملاس بسیار خوش طعم هستند و برای مقبولیت بیشتر جیره و نرم تر کردن جیره های خشک استفاده می شوند.
- از خوراک هایی استفاده کنید که طعم شیر را تحت تأثیر قرار ندهند و برای حیوان مفید باشند.
شیر با کیفیت بالا و طعم دلپذیر نمی تواند از گاوهای ناسالم تهیه شود. حفظ سلامت گاوها بنابراین اولین قدم برای تولید شیر خوش طعم است. گاوهای سالم با تعداد سلول های سوماتیک پایین شیری با مزه بد، بد مزه یا بوی نامطبوع تولید نمی کنند. برخی از غذاها با مواد طعم دهنده در بافت های بدن گاو، به ویژه در چربی تجمع می یابند و بعداً به خون و از این رو به شیر منتقل می شوند. در لبنیات، از خوراک هایی که طعم نامطلوبی به شیر می دهند یا برای مدت معقولی قبل از شیردوشی از دادن شیر به آنها خودداری کنید.
- همیشه غذاهای مناسب را با هزینه کم خریداری کنید.
اساس یک دامپروری سودآور در عملیات اقتصادی آن نهفته است. تغذیه درصد بیشتری از تولید را به خود اختصاص می دهد و یک مزرعه ممکن است نتواند هر چیزی را که یک گاو هر روز از آن تغذیه می کند تولید کند. از این رو، به طور دوره ای ارزش اقتصادی خوراک خریداری شده را با حفظ ارزش نیازهای غذایی گله خود ارزیابی کنید.
- رژیم های غذایی را برای کسب و کار سودآور لبنیات بهینه کنید.
همیشه جریان اقتصادی برنامه تغذیه خود را ارزیابی کنید. بهترین راه برای صرف کمتر برای خوراک، پرورش علوفه خود است. گاهی اوقات اگر تولید شیر با خوراک شما بهینه نشده باشد، منطقی است که مقرون به صرفه بودن تولید خوراک خانگی را با خرید مستقیم کنسانتره یا علوفه کامل مقایسه کنید. اصل اساسی در پرورش لبنیات این است که “بدون غذا، شیری در کار نیست”. با تغذیه خوب، گاوهای شیری نه تنها پتانسیل ژنتیکی کامل خود را برای تولید شیر نشان می دهند، بلکه نیازهای تغذیه ای برای نگهداری، رشد و تولیدمثل را برآورده می کنند.
